Vogelwerkgroep Amsterdam       Gevaarlijke toestanden Carolina MacGillavrylaan                                                              pag. 3
              

Op 2 december 2009 om 11.22 uur ontvingen we het volgende bericht: "Ik heb helaas weer triest nieuws van de Carolina MacGillavrylaan. Ik was net terug van mijn schaatsles vanmorgen, toen ik een vogel tegen de wand aan zag vliegen. Jammer genoeg kon ik niks meer voor hem doen. Ik denk dat het een merel is (...)." Op 3 december een foto gemaakt. De merel, een eerste jaars mannetje, vloog tegen de wand bij de studentenflats tegen het derde of vierde paneel van boven af gerekend. Tegen de andere wand is een houtsnip te pletter gevlogen. En in het eerste tuinhof van de studentenflats lag een heggemus. Voor de tweede maal is nu gezien dat een vogel zich dood vloog tegen delen van de wand waarin de ovale stippels, onderdeel van het kunstwerk, zijn geëtst. Het betrof een zanglijster en een merel. Deze wanden zijn levensgevaarlijk voor vogels. Er is teveel ruimte tussen de ovale stippels en hetzelfde geldt voor de ronde stickers die op de onderste panelen zijn geplakt. Hoeveel slachtoffers zullen nog volgen? Wij houden de gemeente Amsterdam aansprakelijk voor deze schending van de zorgplicht. Ook de stichting Duwo is ernstig in gebreke gebleven. De 1.224 stickers die een maand geleden waren aangekondigd, zijn nog niet aangebracht. Na een periode met veel sneeuw en ijs op 3 februari 2010 weer een inspectie gedaan. En ja hoor, bij de zijwand van het scherm bij de ingang van de studentenflat lag een dode merel. Op 18 februari 2010 zijn de statuten van de Vogelwerkgroep Amsterdam gewijzigd. We staan nu sterker als er een zaak van moet worden gemaakt. Klik hier voor de akte houdende statutenwijziging. Op 20 februari 2010 zijn de gevaarlijke toestanden in het Science Park aan de orde gesteld tijdens een bijeenkomst van de stadsvogeladviseurs van Vogelbescherming Nederland in Zeist. Klik hier voor de diapresentatie (3,72 MB). Tezelfdertijd is de druk op de gemeente Amsterdam opgevoerd. Dit heeft ertoe geleid dat het Projectbureau Zuidoostlob op 1 maart 2010 aan de telefoon hing en voorstelde dat wij een op de situatie toegespitst advies zouden laten opstellen. Ook zij zouden een advies (second opinion) vragen van hun milieuadviseur. Vervolgens zou een bespreking van de adviezen mogelijk zou zijn. Op ons verzoek heeft Jip Louwe Kooijmans, Programmacoördinator Stedelijke Milieus van Vogelbescherming Nederland, de situatie bekeken en een advies opgesteld. In zijn advies van 17 maart 2010 wordt geconcludeerd dat de huidige maatregelen niet afdoende zijn. Gezien de grootte van het glasoppervlak, het aantal slachtoffers en de ligging acht Louwe Kooijmans het noodzakelijk dat permanente en afdoende maatregelen worden getroffen. Geadviseerd wordt de glazen wanden te voorzien van een markering met verticale lijnen van 2 cm breed en een onderlinge afstand van 10 cm. Op 13 april 2010 berichtte het Projectbureau Zuidoostlob dat ze nog geen bespreking wilden, omdat ze de milieumanager voor het Science Park een monitoring laten doen; na rapportage hiervan zou een bespreking worden belegd en de adviezen verder zonodig worden besproken. Op 6 juni vonden wij bij het tweede scherm een verse dode zanglijster en de restanten van nog twee zanglijsters. Zie de foto's op de derde rij. Wij houden de gemeente Amsterdam aansprakelijk voor de dood van deze vogels. Op 10 oktober 2010 weer eens een kijkje genomen. De foto's staan op de onderste twee rijen. Een ringmus, een zanglijster en een eend werden aangetroffen in resp. de eerste, tweede en derde hof van de studentenwoningen. Een andere zanglijster had zich te pletter gevlogen tegen één van de gemeenteschermen. Op 8 december 2010 hebben wij stichting Duwo gedreigd met een kort geding. Op 26 februari 2011 heeft een bespreking met Duwo plaatsgevonden. Het bleek dat zij het aanbrengen van 1.224 extra raamstickers bij nader inzien geen goed idee vonden. Zij waren bevreesd dat de lichttoetreding tot de studentenwoningen daardoor zou worden belemmerd. Vervolgens hebben wij aangeboden om te helpen een methode te vinden die wat dat betreft minder bezwaarlijk zou zijn, bijvoorbeeld ultraviolette markering, wel zichtbaar voor vogels, maar niet voor mensen. In de VS zijn ultraviolette stickers verkrijgbaar (decals van de firma WindowAlert). Dit product leek ons echter toch niet de oplossing. Prof. Klem bevestigde dit: "I also do not believe the WindowAlert is a solution for you. The UV aspects of WindowAlert are really not helpful in my opinion because the decal transforms the area it covers into a frosted (translucent, non-see-through) area. To be effective they must be applied with great density and replaced perhaps too often." Prof. Klem was wel te spreken over een methode die is toegepast door een bedrijf in Toronto. Dit bedrijf, The Convenience Group, Inc., heeft plakstroken aangebracht op een overheidsgebouw in Markham, Canada, die voor degenen die in het gebouw werkzaam zijn geen hinder veroorzaken. We hebben contact opgenomen met het bedrijf en op 8 maart 2011 ontvingen wij bericht dat zij een product ontwikkelen voor toepassing buiten Canada. Op 20 april 2011 ontvingen wij een e-mail van de directeur dat hij overoptimistisch was over dekking buiten Canada en dat hij hoopte dat hij ons voor de herfsttrek van dienst zou kunnen zijn. Op 30 maart 2012 ontvingen we bericht dat de firma nog niet in staat is de Europese markt te bedienen. Aangezien de Canadese firma niet kon leveren, hebben we opnieuw een overleg met Duwo aangevraagd. Voordat het overleg plaatsvond, verscheen het juninummer van Vogelnieuws, een uitgave van Vogelbescherming Nederland, met een artikel van René de Vos waarin de moeizame weg om tot een oplossing te komen goed wordt beschreven. Het overleg met Duwo leverde resultaat op: Duwo was bereid een conventionele methode toe te passen, bestaande uit het aanbrengen van verticale strepen op de onderste ramen van de binnenhoven van de studentenwoningen. Daarna zal het effect van deze maatregel worden bekeken. Vervolgens hebben wij een leverancier voor de folie gevonden. Duwo heeft deze leverancier benaderd en een offerte en een sample gekregen. Daarna hebben we nog een overleg met Duwo op de locatie gehad. Afgesproken is dat de folie in verticale stroken van 2 cm breed met 10 cm tussenruimte zal worden aangebracht. Op 29 november 2012 is met de plakwerkzaamheden begonnen. Zie foto 1 en foto 2, beide gemaakt op 30 november 2012. Zie ook De Killing Walls zijn ingepakt, Vogelnieuws nr. 2, 2013.                                                                                                               terug naar pag. 1                 terug naar pag. 2                                   Links: Stichting DUWO HvdN Architecten Het Vogeljaar (2004) Raamslachtoffers: onzichtbare barrières voor vogels http://www.windowcollisions.info/public/Ramslachtoffers.pdf http://www.windowcollisions.info/public/raamslachtoffers_2004-deel2.pdf